Yıl 1828… İstanbul, kürekleri ve yelkenleri olmayan bir deniz aracı ile tanışıyor. İpek taciri Artemis Efendi, Sultan II. Mahmut’a hediye etmek için, iki yanı çarklı ve buharla çalışan Swift adlı gemiyi satın alarak İstanbul’a getirir. Geminin adı Buhar gemisi olur. Fransızca “bateau à vapeur“ (buharlı gemi) sözcüğünden bize kalan “vapeur” kısmı olur ve bu gemilerin küçük olanlarına İngilizce “steamboat”tan uyarlanan istimbot ve diğerlerine de vapur adı verilir. Osmanlı döneminde Vapur gemisiyle ve sözcüğüyle ilişkimiz böyle başlıyor. Yıllar geçiyor ve Türkiye kendi “vapurlarını”, diğer büyüklü küçüklü teknelerini kendi üretmeye başlıyor. İlerliyor. Yeni teknolojilerle, çağının konforunu taşıyan şehir içi yolcu gemileri yapılıyor.

1976 yapımı Şehit Adem Yavuz vapuru, 2017 yılında hurdaya çıkarılıyor. Gemi parçalara ayrılıp yok edilecekken İstanbul tutkunu bir iş adamı tarafından alınıyor. Vapur, yeniden hayata kazandırılması için tasarımcı Bülent Fidan ve ekibine veriliyor. Tarihi dokusu, “Fransızcadan gelen vapur sözcüğü”, 1900’lerin başındaki vapur hissi derken, vapur “art deko” bir tasarım, Fransız – Osmanlı dokunuşlarının eklenmesiyle yeniden hayata döndürülüyor. Altın varaklı şeritler, siyah fonlar, çelik sert konstrüksiyonlar, dev vitraylar… Vapurun girişinde vapurun tarihi ve Adem Yavuz anısını yaşattığını anlatan bir tabela gemiye adım atanları karşılıyor.

Le Vapeur Magique (Lö Vapuğ Majik) artık İstanbul’un yeni simgelerinden biri. Turistik Boğaz turu, özenli Antakya Kahvaltısı, Akşam yemekleri, nezih özenli kutlama akşamları, iş dünyası için oluşturulan basın lansman salonu, toplantı salonları ve etkinlik mekanları ile yıl boyunca hizmet veriyor.